Niedziela 31 październik

 Pisane w niedzielę ok. godz. 14.

Przeleciał październik. Jak było pięknie wiem tylko ja i ci, którzy wbrew zapowiedziom wczesnej zimy przybyli w Karkonosze, chociaż na 2 dni. I nie był to miesiąc oszczędzania. Jesień szafowała kolorami, słońcem. Przydarzyło sie parę płatków śniegu, parę stopni mrozu.
Każdy dzień obfituje w wydarzenia: kolejne drzewa i krzewy zmieniają nagle kolory, ilość liści, odsłaniając to co latem było za nimi niewidoczne. Tak można godzinami obserwowac jak w technikolorze, fruwające, barwne plamki po niebieskim niebie.


 

Akurat nadchodzi informacja o kłopotach zachełmiańskiej wyprawy na Grossglockner. Załamanie pogody, złamana noga, przymusowy biwak jednych pod szczytem, drugich w schronie. Akcja ratownicza już się rozpoczęła, ale dalej nic nie wiadomo o jej przebiegu. Góry pokazują swoją siłę i niedostępność. Wspomaga je silny wiatr do 60 km/godz., temperatura -9 st., opad śniegu i teraz deszczu, mgła. Pogoda się tak załamuje, że wszystkie jej najostrzejsze parametry występują jednocześnie. Nasi przyjaciele są dość doświadczonymi i wytrzymałymi alpinistami, co daje nadzieję, że wyprawa skończy się szczęśliwie, mimo złamanej nogi uczestnika najmniej doświadczonego...



Trzej nie żyją. Pamięć o nich żyje w nas zawsze.

JAN

All rights reserved by Michal

Ludzie karkonoscy.
(do starej, dolnośląskiej pieśni górniczej)

1. Szczęście jest               
   W leśnym potoku.           
   Z góry spływa w las       
   Aby zdążyć na czas       
   Do ludzi, którym góry bliskie są.   

2. Światło jest
   W górskim widoku.
    Promień pędzi w dół
    Aż oświetli Ziemi pół   
   Dla ludzi, którzy wstają chwalić go.

3. Spokój jest
    W skalnym granicie.
    Kamień toczy się tak
    By ułożyć się w znak   
   Wśród ludzi, których siła wzmocni się.

4. Pomyślność jest
    W srebrnych okruchach.
    Z karkonoskich grot
    Słychać kilof i młot   
   U ludzi, którzy przyszli znaleźć sens.

5. Wytrwałość jest
    W wichru powiewach.
    Świerków smukłe pnie
    Czasem łamie i gnie   
   Jak ludziom, gdy szukają Ducha Gór.